Propozycja zabawy edukacyjnej
Można wydrukować (lub w inny sposób przekopiować) dowolnie duży format w kolorze aktualnego rysunku przedstawiającego cywilizacyjną i kulturową 'sytuację zastaną', a następnie oznaczać flagami i/lub herbami miejsca na rysunku w zależności od własnych przemyśleń na ten temat. Ważne przy tym jest to, żeby w czasie takiej zabawy intelektualnej nie obciążać kręgosłupa (ból odkręgosłupowy, podobnie jak za duże upokorzenia, jest wyjątkowo podstępnym „wpływowym” na różne nasze decyzje, ponieważ bardzo często go lekceważymy; warto więc uznać ten fakt i – jak długo tylko się da – odsuwać go na bezpieczną od pracy naszych umysłów „odległość”; oczywiście jeśli zależy nam na osobistej wolności i dobrych relacjach), czyli niezbędna jest do tego tablica lub coś innego o podobnym znaczeniu. Można też próbować łatać. Można w tym celu także zrobić taki bardzo duży 'obrazek', np. z plastiku z recyklingu w małych elementach o gładkich ścianach bocznych, czyli innych niż puzzle, z elementami do uzupełniania, w dowolnie ustalonej ujednoliconej formie tych elementów na jej krawędziach (np. tylko kwadraty, lub tylko prostokąty o takim, a takim wymiarze), do wygodnego chodzenia po nich oraz do pożyczania. Pewnie można też z niego zrobić ciekawą ścianę wspinaczkową. W zabawie tej chodzi po pierwsze o zabawę, po drugie o włączenie soma w proces myślenia, po trzecie chodzi też o pracę nad sobą, która jest zupełnie inna, jeśli soma sobie siedzi i wypoczywa, a zupełnie inna, jeśli też jest zaangażowane.
Wyrażam zgodę na korzystanie z tego mojego rysunku (jest aktualizowany spontanicznie) w wymienionych wyżej celach edukacyjnych, niekomercyjnie, czyli na użytek własny.
Dodatkowe wyjaśnienie: odrzucam całkowicie koncepcję, którą proponuje „analiza transakcyjna” o „wewnętrznym dziecku”, więc z całą pewnością nie chodzi w tej zabawie o możliwość dla dorosłych pobawienia się w zakresach ich zainteresowań. Uważam za św. Pawłem Apostołem, że z dzieciństwa całkowicie się wyrasta, a zasymilowaną pozostałością własnego dzieciństwa w wieku dojrzałym jest nieoderwana od osobowości umiejętność zabawy, którą można wykorzystać do zastanawiania się nad sprawami ogólnoludzkimi, a do takich należy ochrona życia ludzkiego i godności ludzkiej od poczęcia do naturalnej śmierci.