Szkoła bycia pro-vie, albo: w jaki sposób 2+2 może być równe 70?

School of saying yes to human life

École de dire oui à la vie humaine

Content marketing tematyczny

Content marketing dla Ciebie

Informacja o plikach cookies

Regulamin usług

Polityka prywatności

Zapytaj o ofertę

Uwaga! Strona pro-vie.pl jest przeznaczona dla osób dorosłych; miejscami zawiera treści trudne intelektualnie, które tworzę z myślą o osobach dorosłych, czyli nie dla dzieci. Także dlatego, że nie mam uprawnień pedagogicznych, co oznacza, że moje sposoby wyrażania się nie uwzględniają tych umiejętności w przekazywaniu wiedzy, których wymaga relacja z dziećmi.

Flaga Włoch Flaga Polski Flaga Niemiec Flaga Francji Flaga Wielkiej Brytanii Flaga Szwecji Flaga Czech flaga Ukrainy

Godność minus druga: prawo do moralności

wyżej

niżej

Dzień dobry na szczeblu moralności

„Wyjaśnienie, czym jest duchowość człowieka, wydaje się dość proste. Jest to, ogólnie mówiąc, całokształt funkcjonowania osoby ludzkiej, która jest obdarzona rozumem i wolną wolą. Każdy ma jakąś duchowość, bo Bóg stworzył człowieka jako osobę, czyli byt zdolny wejść w podmiotową relację z Nim samym, czyli Bogiem Trójjedynym, a także innymi ludźmi. Człowiek posiada osobisty ośrodek decyzyjny, w którym poprzez wolę i rozum dokonuje wyborów dobra lub zła, zazwyczaj z zaangażowaniem emocji, uczuć i ciała. Ten ośrodek decyzyjności określa się jako sumienie, a w Piśmie świętym, jako serce. W nim dysponujemy wolną wolą, jako najpiękniejszym darem Boga, bo uzdalniającym nas do odwzajemnienia miłości. Bez tego daru nawet, jeśli bylibyśmy pozornie szczęśliwi, to nie bylibyśmy upodmiotowieni, a więc nie byłoby mowy o miłosnej wymianie ani pomiędzy Bogiem, a stworzeniem, ani pomiędzy ludźmi nawzajem”.

Kucharska R., Zachowaj czujność. Świadectwo o moim wychodzeniu ze światopoglądu New Age, Kraków 2012, s. 67.

Dwa światła co do prawa do moralności właściwie zna każdy katolik.

Na dodatek można powiedzieć, że jedno z tych świateł jest ciemne a drugie jasne (oba są dobre). Jedno światło daje ten epizod, w którym pewien Święty mówi do Pana Jezusa, żeby odszedł, gdyż siebie odnajduje jako zbyt wielkiego grzesznika. Drugie zawiera ta sytuacja, w której człowiek uszczęśliwiony Jezusa zapewnieniem o tym, że go spotka wielkie dobro, zabowiązuje się zwielokrotnić swoje zobowiązania wobec swoich wierzycieli na znak jak wielka i prawdziwa dla niego to radość. W obu przykładach widać wyraźnie, że moralność pojawia się nie tylko dopiero po spotkaniu z Bogiem żywym, ale także spontanicznie i na dodatek prawie natychmiast po takim Spotkaniu. Wynika z prostego odruchu serca i jest — chyba tak można powiedzieć — dobrem, które jest w drodze (17 sierpnia 2021 r.).