Polskie i łacińskie przysłowia, a także idiomy, o utrwalaniu:
Verĭtas se ipsa defendit. —
Prawda broni się sama.
Legem bonam a mala nulla alia nisi naturae norma dividĕre possŭmus. —
Dobre prawo od złego możemy odróżnić miarą prawa natury.
Libertas inaestimabĭlis res est. —
Wolność jest rzeczą bezcenną.
Pamięć utrwala tylko niektóre szczegóły z życia
chodzić jak błędna owca
człowiek, ludzie wielkiego serca, o wielkim sercu
- Porta Latina nova. Podręcznik do języka łacińskiego i kultury antycznej, Warszawa 2012.
- Słownik Idiomów Polskich PWN, Warszawa 2006.
- Słownik Poprawnej Polszczyzny, Warszawa 2008.
Wcale nie często spotykaną pasją mojej młodości była praca we własnej fotograficznej ciemni
Kto jednak ma takie wspomnienie, dobrze zrozumie to niezwykłe, aczkolwiek subtelne, przeżycie oczekiwania na obraz, który wydobywała na papierze fotograficznym kąpiel w specjalnych chemicznych odczynnikach, a następnie wspomnienie bardzo przyjemnego momentu podejmowania decyzji o przerwaniu procesu wywoływania tegoż na tymże papierze, która w pracy amatorskiej zawsze niosła ryzyko, że może się nie udać. Decyzję tę podejmowało się w tej ciemni, czyli na podstawie zawsze zbyt małej ilości informacji o wywołanym obrazie. Dochodziło się do wniosku, że ten a ten moment jest na pewno najlepszy i zdjęcie lądowało w utrwalaczu. Czy decyzja była słuszna można było zobaczyć dopiero, jeśli się to zdjęcie oglądało w świetle dziennym. Teraz, wiadomo, fotografie opracowuje się komputerowo, a ich utrwalanie ma zupełnie inną naturę.
