Uwaga! Strona pro-vie.pl jest przeznaczona dla osób dorosłych; miejscami zawiera treści trudne intelektualnie, które tworzę z myślą o osobach dorosłych, czyli nie dla dzieci. Także dlatego, że nie mam uprawnień pedagogicznych, co oznacza, że moje sposoby wyrażania się nie uwzględniają tych umiejętności w przekazywaniu wiedzy, których wymaga relacja z dziećmi.
„1. Pierwszym warunkiem prawdziwej przyjaźni – jest wzgardzenie dobrami tego świata i nie przywiązywanie wagi do tego, co posiadamy. Byłoby rzeczą przykrą i niegodziwą, gdyby ktoś, kto wyrzekł się świata i wszelkich jego marności, bardziej cenił sobie jakąś marną rzecz, która mu jeszcze pozostała, aniżeli najdroższą miłość brata.
Drugim – aby każdy tak opanował swoją wolę, by nie uważał się za mądrego i niepotrzebującego rady. Istnieje bowiem niebezpieczeństwo, że zamiast na opinii bliźniego, będzie polegał tylko na swym własnym zdaniu.
3. Trzecim – to wiedzieć, że wszystko, nawet to, co uważamy za pożyteczne i konieczne, musi ustąpić przed takimi wartościami jak miłość i pokój.
Czwartym – pamiętać, że nigdy nie wolno się gniewać, czy ze słusznego czy z niesłusznego powodu.
Piątym – starać się uśmierzać zagniewanie brata, nawet jeśli powstało bez powodu. Na zagniewaniu brata powinno nam zależeć jak na naszym własnym, musimy bowiem wiedzieć, że smutek brata jest dla nas równie zgubny, jak nasze zagniewanie na niego. Dlatego, na ile to możliwe, powinnismy także usunąć żal z duszy brata”.
Jan Kasjan, O przyjaźni, Tyniec 2011, s. 40–41.